Menu
Podróż

Podróż

Sorry, this entry is only available in Polish. For the sake of viewer convenience, the content is shown below in the alternative language. You may click the link to switch the active language.

“Każda podróż zaczyna się od stanu, który można by określić jako zachłyśniecie się przestrzenią. Ciało ledwie zauważalnie drży z podniecenia, w głowie się kręci od mijanych krajobrazów. Dopiero po dłuższej chwili człowiek wyrwany dobrowolnie lub siłą okoliczności z miejsca, w którym żył, wraca do tego, co zostawił za sobą.

Ludzie identyfikują się z miejscem, gdzie zapuszczają korzenie, jakby życie bez tego wrastania w ziemię było tylko namiastką, czymś bez znaczenie. Jednakże wraz z każdą milą przeszłości, zmaterializowana w konkretne miejsca, blednie i coraz częściej zamazywana bywa tym, co rozpościera się przed oczami. Droga z koleinami wyżłobionymi kołami wozów, przydrożne studnie, obcy ludzie, kapliczki świętych ustawione na rozdrożach, wsie widziane z oddali, ogromna przestrzeń rozpięta na trzech wymiarach: ziemi, horyzontu i nieba.

Na początku podróży nie tyle ważny jest cel ile samo przesuwanie się w przestrzeni i czasie. Myśl ma wtedy tyle miejsca, że może leniwie płynąć, a wzrok prostuje się na rozległym krajobrazie jak płatki rozkwitającego maku. Krawędzie niepokojów i lęków stają się łagodniejsze jakby umowne. Świat widziany z poruszającego się punktu wygląda na bardziej harmonijny i ostateczny w swym kształcie.

Podróż uczy także nieprzywiązywania się do szczegółów. To właśnie cecha, szczegół jest sednem bezruchu, bo istota rzeczy ciągle się zmienia. Sytuacje z przeszłości oglądane oczami podróżującego często odkrywają nowe znaczenie. Podróżujący ludzie stają się mądrzejsi nie tylko dlatego, że wciąż doświadczają nowych widoków i zdarzeń, ale przez to, że sami dla siebie stają się mijanym pejzażem na który można popatrzeć z kojącego dystansu. Dostrzega się wtedy więcej”

Olga Tokarczuk – Podróż ludzi księgi