Dzień wyjazdu z każdą minutą był coraz bliżej.

Wszystkie myśli wędrowały już tylko w jednym kierunku.

Jestem w pracy i łapię się na chwilkach w których myślę Grenlandia. 

Sprawdzam temperaturę w miasteczku do którego lecę -25 stopni. Znam nazwę miejscowości w której będę przez kilka dni mieszkała. Co jeszcze mogę wiedzieć. Oczywiście wszechobecne zdjęcia bombardują moją wyobraźnię. Widzę obrazy i chyba nie do końca wierzę w to co będzie mnie tam otaczać.

I bez względu na to jak bardzo pompatycznie to brzmi czuję , że za kilka dni dotknę miejsca za którym tak bezwiednie  i bezustannie tęskniłam.

Kiedy wsiadam na pokład samolotu AirGrenland   czuje,  że sen o wyspie zimnego słońca właśnie się spełnia.